Londyn powstał 2 tyś. lat temu, kiedy przybyli z południa Rzymianie założyli tu w 43 r. swoją osadę Londinium. Do dziś na Trinity Square znajduje się fragment rzymskiego muru wzniesionego w celu ochrony miasta. Lata największej świetności Londynu przypadają na „złoty wiek” panowania Królowej Elżbiety I i początki epoki kolonialnej. Miasto stało się stolicą imperium brytyjskiego, które przez blisko stulecie było jedynym supermocarstwem świata. Dziś to dynamicznie rozwijająca się metropolia, wielki ośrodek kulturalny Europy i światowe centrum finansowe. Niezwykle różnorodne, wielokulturowe i barwne miasto, które warto odwiedzić choćby po to, by nauczyć się tolerancji i zmienić trochę swoją perspektywę. O tym, co koniecznie trzeba zrobić w Londynie pisałam TUTAJ, a jeśli chcesz się pobawić w skojarzenia – zajrzyj TUTAJ. A dziś zapraszam na galerię zdjęć w stylu retro.
Zaczynamy od ikony brytyjskiej stolicy – oto neogotycki, strzelisty gmach parlamentu czyli Pałacu Westminsterskiego (Westminster Palace) wraz z najsłynniejszą wieżą zegarową świata, zwaną Big Benem (więcej o Big Benie przeczytasz w pkt. 2 TUTAJ). Najstarsza istniejąca dziś część pałacu, Westminster Hall, powstała w 1097 r. Dzisiejszy wygląd pochodzi z XIX w., kiedy pałac odbudowano po pożarze w 1834 r. Pałac zawiera ponad 1000 pokoi, z których najważniejszymi są sale posiedzeń obu izb parlamentu: Izby Lordów i Izby Gmin. Na gmachu Pałacu Westminsterskiego wzorowana była siedziba parlamentu w Budapeszcie.
Flaga powiewająca nad Wieżą Wiktorii (Victoria Tower) oznacza, że trwają właśnie obrady brytyjskiego parlamentu. W wieży znajduje się okazałe wejście do Izby Lordów, którym wchodzi królowa otwierając posiedzenie inauguracyjne (w listopadzie) by przedstawić plany rządu na nowy rok.
Szkot grający na dudach na najstarszym w Londynie Moście Westminsterskim, ukończonym w 1750 r. i oficjalnie oddanym do użytku w 1862 r. Stalowa konstrukcja jest jedynym mostem na Tamizie posiadającym siedem łuków. Zielona barwa mostu nawiązuje do zielonych siedzeń Izby Gmin, w gmachu parlamentu, który znajduje się tuż przy samym moście.
Najwyższy na świecie diabelski młyn (o średnicy 135 m), czyli London Eye – jedna z trzech budowli w Londynie wybudowana z okazji nowego millenium w 2000 r., z której można podziwiać panoramę Londynu w promieniu 48 km! (jeśli nie ma mgły :)
Logo londyńskiego metra, nazywanego„the Tube” („tuba”) od kształtu podziemnych korytarzy.
Pałac Buckingham (Buckingham Palace) wybudowany w 1703 r. to największy na świecie pałac królewski. Od 1837 r. nieprzerwanie pełni funkcję oficjalnej rezydencji brytyjskich monarchów, kiedy to po wstąpieniu na tron zamieszkała tu królowa Wiktoria. Jest także miejscem uroczystości państwowych oraz oficjalnych spotkań głów państw. O tym, że królowa akurat rezyduje w pałacu świadczy zawieszony sztandar królewski.
Na placu przed pałacem wznosi się Queen Victoria Memorial – pomnik z 1913 r. poświęcony królowej Wiktorii. U podstawy posągu znajdują się wykonane z brązu Anioł Sprawiedliwości, Anioł Prawdy i Dobroczynność. Na szczycie umieszczone są dwie figury określane jako Pokój i Zwycięstwo.
Opactwo Westminsterskie (Westminster Abbey) to najważniejsza, obok katedry w Canterbury i katedry św. Pawła, świątynia angielska. Od czasów Wilhelma Zdobywcy (1066 r.) jest miejscem koronacyjnym królów Anglii, a od XIII w. także miejscem spoczynku królów oraz wybitnych poetów, pisarzy, uczonych i polityków, m.in. Sir Isaaca Newtona, Karola Darwina, Lorda Kelvina czy Rudyarda Kiplinga.
Londyn jest świetnie oznakowany. Hmmmm…. to dokąd teraz?
Wiktoriański most zwodzony Tower Bridge (Most Wieżowy) z 1894 r. to arcydzieło ówczesnej inżynierii i jeden z najczęściej odwiedzanych zabytków w Londynie, zaraz po Big Benie. Jego nazwa pochodzi od pobliskiej Tower of London (więcej o Tower Bridge przeczytasz w pkt. 3 TUTAJ).
Tower of London to najlepiej zachowana średniowieczna twierdza Anglii. W swej burzliwej historii była niegdyś fortecą, więzieniem i pałacem królewskim, a dziś jest muzeum, w którym przechowywane są insygnia królewskie (więcej przeczytasz w pkt. 10 TUTAJ).
Katedra św. Pawła (St Paul’s Cathedral) to jeden z najbardziej znanych kościołów anglikańskich w Wielkiej Brytanii, który powstał na gruzach rzymskiej świątyni. Budową świątyni w stylu klasycyzującego baroku, odbudowanej po wielkim pożarze Londynu w 1666 r., kierował Sir Christopher Wren, pochowany w Opactwie Westminsterskim (więcej o katedrze przeczytasz w pkt. 6 TUTAJ).
Z zewnętrznej Galerii Kamiennej (Stone Gallery) mieszczącej się w kopule katedry rozciąga się wspaniała panorama na City of London oraz Most Milenijny.
Widok na katedrę od strony Tamizy z mostu Waterloo Bridge.
Klasycystyczny budynek Royal Exchange (Giełdy Królewskiej) działającej tu w latach 1571-1939.
Katedra Westminsterska (Westminster Cathedral) to najważniejszy kościół katolicki w Anglii, wzniesiony pod koniec XIX w. Budowę katedry arcybiskup powierzył Johnowi Bentleyowi pod warunkiem, że świątynia nie będzie w niczym przypominała pobliskiego protestanckiego Opactwa Westminsterskiego. W poszukiwaniu inspiracji architekt udał się w podróż do Konstantynopola, by po powrocie stworzyć z czerwonej cegły i białego kamienia portlandzkiego niezwykłą świątynię w stylu neobizantyjskim z elementami romańskimi.
W sercu centralnego Londynu, w dawnym miejscu stajni królewskich, znajduje się plac Trafalgar Square, upamiętniający zwycięstwo brytyjskiej Royal Navy w bitwie morskiej pod Trafalgarem w 1805 roku. Środek placu zdobi 55–metrowa Kolumna Nelsona, u której stóp znajdują się cztery lwy oraz cztery płaskorzeźby odlane ze zdobytych dział francuskich, przedstawiające zwycięstwa admirała Nelsona pod Trafalgarem, Kopenhagą, Aboukirem i St Vincent. Rozbicie przez Nelsona floty Napoleona zapewniło Brytyjczykom panowanie na morzu przez blisko 100 lat.
Północną część Trafalgar Square zajmuje założona w 1838 r. londyńska galeria sztuki National Gallery, prezentująca 2,3 tyś. arcydzieł malarstwa europejskiego z lat 1250-1900, m.in. dzieła Leonarda da Vinci, Canaletto, Rubensa, El Greco, Rembrandta, Boticellego, Moneta oraz oraz kilkanaście obrazów Van Gogha, w tym słynne „Słoneczniki” (wstęp bezpłatny).
British Museum otwarte w 1759 r., to jedno z największych na świecie muzeów historii starożytnej (6 mln eksponatów). Nazywane jest największą paserską dziuplą Wielkiej Brytanii, bo znajduje się tu wiele eksponatów wywiezionych bezprawnie w czasach kolonialnych i skradzionych podczas prac archeologicznych. Zobaczymy tu m.in.: Kamień z Rosetty, dzięki któremu odszyfrowano egipskie hieroglify, marmury Elgina z ateńskiego Partenonu, egipskie mumie, posągi Ramzesa II, Wazę Portlandzką, Brązy z Beninu i wiele innych (wstęp bezpłatny).
W 2000 r. otwarto, przykryty szklanym dachem, Wielki Dziedziniec Królowej Elżbiety II, który powstał w miejscu zajmowanym wcześniej przez bibliotekę.
Oxford Street i Regent Street to główne ulice handlowe Londynu, gdzie swoje siedziby ma ponad 300 ekskluzywnych marek. Tutaj warto rozejrzeć się za najnowszymi trendami w modzie i zaopatrzyć się w rzeczy, które w Polsce pojawią się za minimum dwa sezony :)
Ulica Portobello Road, w dzielnicy Notting Hill, to jeden z najdroższych adresów w Londynie. Znana z eleganckich restauracji, markowych sklepów, a także ze słynnego targu antyków Portobello Market, na którym można kupić przysłowiowe mydło i powidło. Dzielnica zyskała światową sławę dzięki paradom ulicznym w stylu karaibskim oraz hollywoodzkiej produkcji „Nothing Hill”, w której zagrali Julia Roberts i Hugh Grant.
Sklep z antykami „Alice’s” założony w 1887 r.
Świetny sklep kartograficzny z szerokim wyborem starych map z XVIII i XIX w.
W 2011 r. Wielka Brytanię ogarnęło szaleństwo przygotowań do ślubu Williama i Kate (który odbył się 29.04.2011 r.) Gadżety i pamiątki z wizerunkiem zakochanych można było znaleźć na każdym kroku.
Wyprzedaż u Harrods’a – najbardziej ekskluzywnym domu towarowym. Niestety ceny też bywają ekskluzywne… (więcej o luksusowym domu towarowym przeczytasz w pkt. 4 TUTAJ).
Ja skusiłam się na tradycyjną zieloną puszkę aromatycznej herbaty Earl Grey.
Oryginalna pamiątka z Londynu – policyjna czapka brytyjskiego Scotland Yard ;)
Pora na lunch – co powiecie na pyszne naleśniki i świeżo wyciskany sok pomarańczowy?
… albo hot-dogi?
Dla tradycjonalistów polecam rybę z frytkami (fish & chips) często serwowaną w papierowej tutce z gazety :)
Pora na spacer po parku i spotkanie z… wyprowadzaczem psów :)
Widok ze wzgórza Greenwich, gdzie znajduje się Królewskie Obserwatorium Astronomiczne, na Królewską Szkołę Morską oraz drapacze chmur dzielnicy Canary Wharf, której nazwa pochodzi od znajdujących się tu doków nad Tamizą. Największy rozwój kompleksu przypada na koniec lat 90-tych XX w.
Kompleks Canary Wharf, rywalizujący z londyńskim City o miano biznesowego centrum miasta.
I jak Wam się podobał nostalgiczny Londyn w stylu retro? Bo ja już zapragnęłam tam wrócić…